در اهمیت تقواهمین بس که خداوند می‌فرماید: «إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَ اللَّهِ أَتقاکُم» (1)
اما سؤال اینجاست؛ تقوا چیست!؟
حقیقت تقوا یعنی التزام عملی به تکلیف مشروط به اخلاص.
بنابراین متقی کسی است که در ظاهر به تکالیف الهی خود، اعم از اوامر و نواهی پایبند باشد و در این پایبندی انگیزه اش اطاعت خدا باشد.
ممکن است کسی بپرسد اگر کسی بخاطر آبرویش تن به گناه نداد، متقی حساب نمی‌شود، پاسخ این است که خیر؛ ولی از آثار وضعی گناه بر روح و روانش و نیز ثبت عمل در نامه اعمالش در امان است. تفاوت چنین شخصی که به خاطر آبرو گناه نمی‌کند با آنکه فقط به خاطر خدا گناه نمی‌کند خیلی روشن است. در قرآن نیز در بیان داستان حضرت یوسف نیز به این مطلب یعنی ترک گناه فقط به خاطر خدا تصریح شده است. (2) که با قرائت و دریافت ترجمه اذعان خواهید فرمود.
حتی قرآن با این عظمتش کتاب هدایت است؛ برای کی!؟ متقین. بنابراین اگر از حقیقت تقوا فاصله بگیریم و اعمال و تروکمان را مطلقا به حساب تقوا بیاوریم قافله را باخته ایم. حضرت امیر نیز این معنا از تقوا را متذکر شده‌اند: اوصیکم عبادالله بـ «تقوی‌الله» اضافه تقوی به الله. (3)
اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِی بِالْهُدَی، وَ أَلْهِمْنِی التَّقْوَی (4)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1) آیه 13 سوره حجرات
(2) آیات 23 و 24 سوره یوسف
(3) نامه 47 نهج البلاغه
(4) دعای بیستم صحیفه سجادیه
https://eitaa.com/shabnevesht
